Uchwała SN o nieważności kredytu frankowego plus wzorek pozwu
Jeśli przed laty zawierałeś umowę kredytu „frankowego” lub powiązanego z inną walutą obcą – to ten wpis jest dla Ciebie i warto przeczytać go do końca. Przecież na pewno pamiętasz tamten mechanizm: bank wypłacił Ci pewną kwotę pieniędzy według kurs kupna, a Ty zobowiązałeś się spłacić tę kwotę według kursu sprzedaży CHF.
Przelewy de facto miały miejsce w złotówkach.
Coś jeszcze?
No właśnie: TABELE KURSOWE. Banki przeliczały wysokość kwoty wypłaconej Tobie, a przede wszystkich kwoty spłacanej przez Ciebie (najczęściej aż do teraz) według sobie tylko znanych przeliczników. W umowach najczęściej sprowadzano to do zapisów zwanych „tabelami kursowymi”, bądź innymi podobnymi określeniami. Jakieś skojarzenia?
Moje – że to czubek góry lodowej.
Tabele kursowe
to ten widoczny w umowie mały fragmencik, za którym kryła się (i nadal kryje) cała tajemnicza i niewidoczna zawartość przeliczeń bankowych, decydujących o wysokości Twojej raty. Coś gigantycznego, niebezpiecznego, nieznanego i całkowicie poza Twoją kontrolą.
Nic dziwnego, że tak wielu frankowiczów rozbijało się po podwyższeniu wysokości rat.
Nic dziwnego, że tonęli, lub budżety domowe do dzisiaj przeciekają, dźwigając zawyżone spłaty.
Czemu piszę o tym dzisiaj?
Ponieważ jesteśmy świeżo po kolejnej dobrej uchwale Sądu Najwyższego z 28 kwietnia 2022 r. (sygnatura III CZP 40/22, poprzednio III CZP 33/21). SN stwierdził, że przeliczanie wysokości takiego kredytu jak Twój w oparciu o kurs obliczony „nie wiadomo jak” czyli bez obiektywnych kryteriów, jest „sprzeczne z naturą umowy”. To określenie użyte w art. 3531 Kodeksu cywilnego.
Ta uchwała to pierwszy prezent. A drugi?
