Odpowiem od razu – oczywiście, że TAK!
Co więcej, jest kilka możliwości takiego wyrównania „strat moralnych” jak to się określa czasem w języku potocznym i w amerykańskich filmach.
Po pierwsze, uzyskać należne świadczenia
w postępowaniu karnym.
Mówi o tym przepis art. 46 § 1 Kodeksu karnego: w razie skazania sąd może orzec, a na wniosek pokrzywdzonego lub innej osoby uprawnionej orzeka, stosując przepisy prawa cywilnego, obowiązek naprawienia, w całości albo w części, wyrządzonej przestępstwem szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.
Oznacza to, że
ofiara przemocy domowej ma możliwość złożenia zawiadomienia o podejrzeniu przestępstwa – a następnie uczestniczyć w procesie karnym i otrzymać pieniężną rekompensatę.
Z doświadczenia wiem jednak, że nieraz kwoty orzekane przez sądy nie są odpowiednie do krzywdy. Na szczęście drugą drogę otwiera art. 46 § 3 Kodeksu karnego, zgodnie z którym orzeczenie odszkodowania lub zadośćuczynienia nie stoi na przeszkodzie dochodzeniu niezaspokojonej części roszczenia w drodze postępowania cywilnego.
To oznacza, że po zakończeniu sprawy karnej można wystąpić do sądu cywilnego o wyższą kwotę.
Czy można to zrobić wcześniej albo równolegle ze sprawą karną?
Tak – ale wyrok karny skazujący sprawcę i materiał dowodowy uzyskany w trakcie sprawy karnej znacznie ułatwia walkę w sądzie cywilnym! Poza tym wnosząc pozew wiadomo już jaka kwota została zasądzona przez sąd karny.
Co ciekawe, procedura cywilna daje możliwość wykorzystania jako opinii biegłego, opinii wydanej w innej sprawie – niekoniecznie cywilnej, ale także karnej, o ile została sporządzona na postanowienie właściwego organu (sądu, prokuratora).
